14# Voorbereid

De kerstdagen waren voorbij en ik had na het eten mijn meisjes op bed gelegd.

Ik pakte pen en papier en ben aan de tafel gaan zitten.

Het heeft 3 kwartier geduurd voor ik mijn eerste woorden op papier had gezet, geen idee waar ik moest beginnen.

Mijn eerste woorden op papier waren ‘’nou mam hier staan we dan’’ het idee dat ik mezelf voordeed alsof ik al op haar begrafenis stond was zo pijnlijk en vol ongeloof, dit moment kwam er binnenkort gewoon echt aan.

Enkele vellen papier heb ik weggegooid omdat deze nat waren van de tranen die ik al gelaten had.

Dit was een van de moeilijkste dingen die ik ooit in me leven heb gedaan.

Ik had zoveel mooie dingen over haar te vertellen en hoe een prachtig mens ze was maar ze heeft ook zoveel geleden in haar leven, zo oneerlijk dat ik er nog steeds gefrustreerd van raak.

Vier uur later had ik  een lange brief geschreven van 5 A4tjes die ik op haar begrafenis moest gaan voorlezen.

Hoe vreemd is dit dat ik die nu in de kast heb liggen.

Ik denk dat ik hem wel 10x na heb gelezen of ik geen belangrijke dingen vergeten was.

Alle kinderen hebben de brief doorgelezen voor ik hem echt weg had gestopt, ik kon het niet aanzien als ik hem zag liggen in het zicht.

Alleen al van het schrijven van al die woorden over haar voor op de dag waar ik al zoveel jaren bang voor was ben ik heel lang van slag geweest.

Maar het bleek dat niet alleen ik voorbereid was maar mama ook.

Mama zong vroeger altijd op feestjes en heeft zelfs een single met 2 nummers opgenomen.

Haar stem was erg veranderd nadat ze aan de beademing had gelegen dit had haar stembanden beschadigd en ze had natuurlijk een stuk minder lucht om uit te halen dan vroeger.

Toen ik wegging bij mama richting huis zei ze ‘’ik stuur je zo wat naar je telefoon aaltje die moet je goed bewaren ’’ ze gaf me een kus en zei jij zal me altijd horen zingen.

Eenmaal onderweg in de auto kreeg ik een whatsapp en nog nietsvermoedend opende ik het appje terwijl ik bij het stoplicht stond.

Mama had een liedje voor me gezongen en deze opgenomen ‘’ik hou van jou’’ van Gordon.

Ik was nog best van slag van de brief die ik had geschreven en nu stuurde ze dit.

Helemaal verstijft zat ik achter het stuur het was zo mooi en confronterend tegelijk.

Achteraf bleek dat ze dit ook bij haar andere kinderen had gedaan, ieder kreeg een eigen liedje.

De schoonzoons kregen ‘’wees zuinig op mijn meissie’’ van andre hazes en de meiden kregen ‘’hurt’’ van timi yuro mama haar liedje die ze op elk feestje altijd zong.

Ook lagen er in de kast brieven die ze had geschreven, aan alle gezinnen een eigen brief, ook lag er eentje voor de pastoor.

Ze had deze geschreven en was heel duidelijk over wat haar wensen hiermee waren.

De brieven voor de gezinnen had ze al aan ons gegeven en we mochten deze pas lezen al ze er niet meer zou zijn en de brief aan de pastoor kregen wij pas voorgelezen op de dag van de begrafenis.

Zo waren we allemaal al bezig met het voorbereiden van de dag waarop we afscheid van haar moesten gaan nemen.

Al deze dingen waren zo dubbel , het was zo eng dat het moment steeds dichterbij kwam en het maar een raadsel was wanneer.

En hoe eng moest het niet voor mama zijn om te weten dat je zelf je leven moet gaan beëindigen binnen nu en zoveel tijd omdat je voor wilt blijven dat je misschien wel ineens stikt , ze heeft hier vaak om gehuild als ze een instort moment had.

Ik heb me vaak hard moeten opstellen tegenover haar om niet mee te huilen en haar juist met grapjes en luchtig reageren weer uit de sleur te trekken.

Dit lukte bijna altijd wel en aan het eind van het verhaal had ik haar aan het lachen, zo hard dat het luchtmatras waar een monitor op aangesloten zat ervan op storing ging.

Zelfs over de brieven had ze wat te zeggen ‘’goede voorbereiding is het halve werk aaltje’’